الگوسازی نقش یک عنصر گسترده در آموزش پزشکی است و با تعدادی از نتایج مفید برای دانشجویان پزشکی همراه است ، مانند ارتقاء توسعه هویت حرفه ای و حس تعلق. با این حال ، برای دانش آموزانی که به طور نژاد و قومیت در پزشکی کمتری دارند (URIM) ، شناسایی با مدل های نقش بالینی ممکن است خود آشکار نباشد زیرا آنها پیشینه نژادی مشترک را به عنوان پایه ای برای مقایسه اجتماعی به اشتراک نمی گذارند. این مطالعه با هدف کسب اطلاعات بیشتر در مورد الگوهای نقش Urim دانش آموزان در دانشکده پزشکی و ارزش افزوده مدلهای نقش نماینده انجام شده است.
در این مطالعه کیفی ، ما از یک رویکرد مفهومی برای کشف تجربیات فارغ التحصیلان Urim با مدل های نقش در دانشکده پزشکی استفاده کردیم. ما مصاحبه های نیمه ساختار یافته با 10 فارغ التحصیل URIM انجام دادیم تا در مورد درک آنها از الگوهای نقش ، که الگوی نقش خودشان در دوران دانشکده پزشکی بوده اند ، یاد بگیریم و اینکه چرا این افراد را به عنوان الگوی نقش می دانند. مفاهیم حساس لیست مضامین ، سؤالات مصاحبه و در نهایت کدهای قیاسی را برای دور اول برنامه نویسی تعیین کردند.
به شرکت کنندگان وقت داده شد تا در مورد اینکه یک الگوی نقش چیست و مدل های نقش خودشان چیست ، فکر کنند. حضور مدلهای نقش آشکار نبود زیرا قبلاً در مورد آن فکر نکرده بودند ، و شرکت کنندگان هنگام بحث در مورد مدلهای نقش نماینده ، مردد و بی دست و پا بودند. در نهایت ، همه شرکت کنندگان چندین نفر را به جای فقط یک نفر به عنوان الگوی نقش انتخاب کردند. این مدل های نقش عملکرد متفاوتی را ارائه می دهند: الگوهای نقش از دانشکده پزشکی خارج ، مانند والدین ، که از آنها الهام می گیرند تا سخت کار کنند. کمتر مدل های نقش بالینی وجود دارد که در درجه اول به عنوان مدل های رفتار حرفه ای خدمت می کنند. فقدان نمایندگی در بین اعضا فقدان الگوی نقش نیست.
این تحقیق به ما سه راه برای تجدید نظر در مدل های نقش در آموزش پزشکی می دهد. اول ، از نظر فرهنگی تعبیه شده است: داشتن یک الگوی نقش به همان اندازه در ادبیات موجود در مورد مدل های نقش آشکار نیست ، که عمدتاً مبتنی بر تحقیقات انجام شده در ایالات متحده است. دوم ، به عنوان یک ساختار شناختی: شرکت کنندگان درگیر تقلید انتخابی بودند ، که در آن یک الگوی نقش بالینی معمولی نداشتند ، بلکه مدل نقش را به عنوان موزائیک عناصر از افراد مختلف مشاهده می کردند. سوم ، مدل های نقش نه تنها از نظر رفتاری بلکه از ارزش نمادین برخوردار هستند ، و دومی برای دانش آموزان Urim از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا بیشتر به مقایسه اجتماعی متکی است.
بدنه دانشجویی دانشکده های پزشکی هلندی به طور فزاینده ای از نظر قومی متنوع می شود [1 ، 2] ، اما دانش آموزان گروه های کم نماینده در پزشکی (URIM) نسبت به اکثر گروه های قومی نمرات بالینی کمتری دریافت می کنند [1 ، 3 ، 4]. علاوه بر این ، دانش آموزان Urim کمتر احتمال دارد که به پزشکی پیشرفت کنند (به اصطلاح "خط لوله پزشکی نشتی" [5 ، 6]) و آنها عدم اطمینان و انزوا را تجربه می کنند [1 ، 3]. این الگوهای منحصر به فرد برای هلند نیست: ادبیات گزارش می دهد که دانشجویان Urim در سایر مناطق اروپا با مشکلات مشابهی روبرو هستند [7 ، 8] ، استرالیا و ایالات متحده [9 ، 10 ، 11 ، 12 ، 13 ، 14].
ادبیات آموزش پرستاری حاکی از مداخلات متعددی برای حمایت از دانشجویان UriM است که یکی از آنها "الگوی نقش اقلیت قابل مشاهده" است [15]. به طور کلی برای دانشجویان پزشکی ، قرار گرفتن در معرض مدل های نقش با توسعه هویت حرفه ای آنها همراه است [16 ، 17] ، حس تعلق آکادمیک [18 ، 19] ، بینش در برنامه درسی پنهان [20] و انتخاب مسیرهای بالینی. برای اقامت [21،22 ، 23،24]. به ویژه در بین دانشجویان Urim ، عدم وجود الگوهای نقش اغلب به عنوان یک مشکل یا مانع موفقیت تحصیلی ذکر می شود [15 ، 23 ، 25 ، 26].
با توجه به چالش هایی که دانش آموزان Urim با آن روبرو هستند و ارزش بالقوه مدل های نقش در غلبه بر این چالش ها ، این مطالعه با هدف به دست آوردن بینش در مورد تجربیات دانش آموزان Urim و ملاحظات آنها در مورد الگوهای نقش در دانشکده پزشکی انجام شده است. در این فرآیند ، ما هدف ما این است که اطلاعات بیشتری در مورد الگوهای نقش دانش آموزان URIM و ارزش افزوده مدلهای نقش نماینده کسب کنیم.
مدل سازی نقش یک استراتژی مهم یادگیری در آموزش پزشکی محسوب می شود [27 ، 28 ، 29]. مدل های نقش یکی از عوامل قدرتمند "تأثیرگذار بر هویت حرفه ای پزشکان" و بنابراین "اساس جامعه پذیری" است [16]. آنها "منبع یادگیری ، انگیزه ، خودمختاری و راهنمایی های شغلی" [30] ارائه می دهند و کسب دانش ضمنی و "حرکت از حاشیه به مرکز جامعه" را تسهیل می کنند که دانش آموزان و ساکنان مایل به پیوستن هستند [16] بشر اگر دانشجویان پزشکی تحت تأثیر نژادی و قومی کمتری در دانشکده پزشکی پیدا کنند ، این ممکن است مانع پیشرفت هویت حرفه ای آنها شود.
بیشتر مطالعات در مورد مدلهای نقش بالینی ، خصوصیات مربیان بالینی خوب را مورد بررسی قرار داده است ، به این معنی که هرچه تعداد بیشتری از پزشکان چک می کند ، احتمال دارد که وی به عنوان الگوی نقشی برای دانشجویان پزشکی خدمت کند [31،32،33،34]. نتیجه یک دانش کاملاً توصیفی در مورد مربیان بالینی به عنوان الگوهای رفتاری از مهارتهای به دست آمده از طریق مشاهده بوده است ، و جایی برای دانش در مورد چگونگی شناسایی دانش آموزان پزشکی مدل های نقش خود و اینکه چرا مدل های نقش مهم هستند ، می گذارد.
محققان آموزش پزشکی اهمیت الگوهای نقش را در پیشرفت حرفه ای دانشجویان پزشکی به طور گسترده ای تشخیص می دهند. به دست آوردن درک عمیق تر از فرآیندهای اساسی مدل های نقش با عدم اجماع در تعاریف و استفاده متناقض از طرح های مطالعه [35 ، 36] ، متغیرهای نتیجه ، روش ها و زمینه [31 ، 37 ، 38] پیچیده است. با این حال ، به طور کلی پذیرفته شده است که دو عنصر اصلی نظری برای درک فرایند مدل سازی نقش ، یادگیری اجتماعی و شناسایی نقش هستند [30]. اولین ، یادگیری اجتماعی ، مبتنی بر تئوری بندورا است که مردم از طریق مشاهده و الگوسازی یاد می گیرند [36]. دوم ، شناسایی نقش ، به "جذابیت یک فرد به افرادی که با آنها شباهت ها را درک می کنند" اشاره دارد [30].
در زمینه توسعه شغلی ، پیشرفت چشمگیری در توصیف روند مدل سازی نقش انجام شده است. دونالد گیبسون مدلهای نقش را از اصطلاحات نزدیک و غالباً قابل تعویض "الگوی رفتاری" و "مربی" متمایز کرد و اهداف توسعه متفاوتی را به مدلهای و مربیان رفتاری اختصاص داد [30]. مدلهای رفتاری به سمت مشاهده و یادگیری گرایش دارند ، مربیان با درگیری و تعامل مشخص می شوند و مدل های نقش از طریق شناسایی و مقایسه اجتماعی الهام می گیرند. در این مقاله ، ما تصمیم به استفاده (و توسعه) تعریف گیبسون از یک الگوی نقش داریم: "یک ساختار شناختی مبتنی بر ویژگی های افرادی که نقش های اجتماعی را اشغال می کنند که یک شخص معتقد است به نوعی شبیه به خودش است ، و امیدوارم که افزایش یابد شباهت درک شده با مدل سازی این ویژگی ها "[30]. این تعریف اهمیت هویت اجتماعی و شباهت درک شده را برجسته می کند ، دو مانع بالقوه برای دانش آموزان URIM در یافتن مدل های نقش.
دانش آموزان Urim ممکن است با تعریف از این امر محروم شوند: از آنجا که آنها متعلق به یک گروه اقلیت هستند ، کمتر از دانش آموزان اقلیت "افرادی مانند آنها" دارند ، بنابراین ممکن است مدل های نقش بالقوه کمتری داشته باشند. در نتیجه ، "جوانان اقلیت اغلب ممکن است مدل هایی داشته باشند که به اهداف شغلی خود ربطی ندارند" [39]. مطالعات بی شماری حاکی از آن است که شباهت جمعیتی (هویت مشترک اجتماعی ، مانند نژاد) ممکن است برای دانشجویان Urim مهمتر از بیشتر دانشجویان باشد. ارزش افزوده مدلهای نقش نماینده ابتدا آشکار می شود که دانش آموزان URIM متقاضی استفاده از دانشکده پزشکی هستند: مقایسه اجتماعی با مدل های نقش نماینده باعث می شود که آنها باور کنند که "افراد در محیط خود" می توانند موفق شوند [40]. به طور کلی ، دانش آموزان اقلیت که حداقل یک الگوی نقش نماینده دارند ، "عملکرد دانشگاهی به طور قابل توجهی بالاتر" را نسبت به دانش آموزانی که هیچ مدل نقش یا فقط مدل های نقش خارج از گروه ندارند ، نشان می دهند [41]. در حالی که بیشتر دانشجویان در علوم ، فناوری ، مهندسی و ریاضیات توسط الگوهای نقش اقلیت و اکثریت انگیزه دارند ، دانشجویان اقلیت در معرض خطر قرار گرفتن توسط مدلهای نقش اکثریت قرار دارند [42]. فقدان شباهت بین دانش آموزان اقلیت و الگوی نقش خارج از گروه به این معنی است که آنها نمی توانند "اطلاعات خاصی را در مورد توانایی های خود به عنوان اعضای یک گروه اجتماعی خاص در اختیار جوانان قرار دهند" [41].
سؤال تحقیق برای این مطالعه این بود: چه کسانی الگوی نقش فارغ التحصیلان UriM در دوران دانشکده پزشکی بودند؟ ما این مشکل را به زیرنویس های زیر تقسیم خواهیم کرد:
ما تصمیم گرفتیم که یک مطالعه کیفی را برای تسهیل ماهیت اکتشافی هدف تحقیق خود انجام دهیم ، یعنی یادگیری بیشتر در مورد اینکه چه کسی فارغ التحصیلان هستند و چرا این افراد به عنوان الگوی نقش خدمت می کنند. رویکرد راهنمایی مفهوم ما [43] ابتدا مفاهیمی را که باعث افزایش حساسیت با ایجاد دانش قبلی قابل مشاهده و چارچوب های مفهومی می شود که بر درک محققان تأثیر می گذارد ، بیان می کند [44]. پس از Dorevaard [45] ، مفهوم حساسیت پس از آن لیستی از مضامین ، سؤالات مربوط به مصاحبه های نیمه ساختار یافته و سرانجام به عنوان کدهای قیاسی در مرحله اول برنامه نویسی را تعیین کرد. برخلاف تجزیه و تحلیل کاملاً قیاسی Dorevaard ، ما یک مرحله تجزیه و تحلیل تکراری را وارد کردیم و کدهای قیاسی را با کدهای داده القایی تکمیل کردیم (شکل 1. چارچوب یک مطالعه مبتنی بر مفهوم را ببینید).
این مطالعه در بین فارغ التحصیلان URIM در مرکز پزشکی دانشگاه اوترخت (UMC Utrecht) در هلند انجام شد. مرکز پزشکی دانشگاه اوترخت تخمین می زند که در حال حاضر کمتر از 20 ٪ از دانشجویان پزشکی منشأ مهاجران غیر غربی است.
ما فارغ التحصیلان URIM را به عنوان فارغ التحصیلان گروه های قومی اصلی تعریف می کنیم که از لحاظ تاریخی در هلند کمتر نماینده بوده اند. علیرغم تصدیق سوابق نژادی مختلف آنها ، "کمبود نژادی در دانشکده های پزشکی" یک موضوع مشترک است.
ما به جای دانشجویان با فارغ التحصیلان مصاحبه کردیم زیرا فارغ التحصیلان می توانند یک دیدگاه گذشته نگر را ارائه دهند که به آنها اجازه می دهد تا در طول دانشکده پزشکی در مورد تجربیات خود تأمل کنند و به دلیل اینکه دیگر در آموزش نیستند ، می توانند آزادانه صحبت کنند. ما همچنین می خواستیم از نظر مشارکت در تحقیقات در مورد دانشجویان Urim ، از قرار دادن خواسته های غیر منطقی زیاد برای دانشجویان Urim در دانشگاه خود جلوگیری کنیم. تجربه به ما آموخته است که مکالمات با دانش آموزان Urim می تواند بسیار حساس باشد. بنابراین ، ما مصاحبه های ایمن و محرمانه یک به یک را در اولویت قرار دادیم که شرکت کنندگان می توانند از طریق روش های دیگر مانند گروه های متمرکز ، آزادانه از طریق مثلثی کردن داده ها صحبت کنند.
این نمونه به طور مساوی توسط شرکت کنندگان زن و مرد از گروه های بزرگ قومی در هلند کمتر نماینده بود. در زمان مصاحبه ، همه شرکت کنندگان بین 1 تا 15 سال پیش از دانشکده پزشکی فارغ التحصیل شده بودند و در حال حاضر یا ساکن بودند یا به عنوان متخصص پزشکی مشغول به کار بودند.
با استفاده از نمونه گیری هدفمند گلوله برفی ، اولین نویسنده با 15 فارغ التحصیل URIM تماس گرفت که قبلاً از طریق ایمیل با UMC Utrecht همکاری نکرده بودند ، که 10 نفر از آنها موافقت کردند که مصاحبه شوند. یافتن فارغ التحصیلان از یک جامعه کوچک که از قبل کوچک مایل به شرکت در این مطالعه هستند چالش برانگیز بود. پنج فارغ التحصیل گفتند که آنها نمی خواهند به عنوان اقلیت ها مصاحبه شوند. نویسنده اول مصاحبه های فردی را در UMC Utrecht یا در محل کار فارغ التحصیلان انجام داد. لیستی از مضامین (نگاه کنید به شکل 1: طرح تحقیقاتی مفهوم محور) مصاحبه ها را ساختار داده و باعث می شود شرکت کنندگان بتوانند مضامین جدید را توسعه دهند و سؤال کنند. مصاحبه ها به طور متوسط حدود شصت دقیقه به طول انجامید.
ما در ابتدای مصاحبه های اول از شرکت کنندگان در مورد الگوهای نقش خود سؤال کردیم و مشاهده کردیم که حضور و بحث در مورد مدل های نقش نماینده خود آشکار نیست و از آنچه انتظار داشتیم حساس تر بودند. برای ساختن گزارش ("یک مؤلفه مهم مصاحبه" شامل "اعتماد و احترام به مصاحبه شونده و اطلاعاتی که آنها به اشتراک می گذارند") [46] ، ما در ابتدای مصاحبه موضوع "توصیف خود" را اضافه کردیم. این امر به مکالمه امکان پذیر می شود و قبل از حرکت به موضوعات حساس تر ، فضای آرام و بین مصاحبه کننده و شخص دیگر ایجاد می کند.
بعد از ده مصاحبه ، جمع آوری داده ها را تکمیل کردیم. ماهیت اکتشافی این مطالعه ، تعیین نقطه دقیق اشباع داده ها را دشوار می کند. با این حال ، به دلیل بخشی از لیست موضوعات ، پاسخ های مکرر در اوایل به نویسندگان مصاحبه مشخص شد. پس از بحث در مورد هشت مصاحبه اول با نویسندگان سوم و چهارم ، تصمیم گرفته شد دو مصاحبه دیگر انجام شود ، اما این ایده جدیدی به همراه نداشت. ما از ضبط های صوتی برای رونویسی از مصاحبه ها استفاده کردیم - ضبط ها به شرکت کنندگان بازگردانده نشده اند.
به شرکت کنندگان نام کد (R1 تا R10) برای نام مستعار داده ها اختصاص داده شد. رونوشت ها در سه دور مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند:
اول ، ما داده ها را با موضوع مصاحبه سازماندهی کردیم ، که آسان بود زیرا حساسیت ، مباحث مصاحبه و سوالات مصاحبه یکسان بود. این منجر به هشت بخش حاوی نظرات هر شرکت کننده در مورد موضوع شد.
سپس داده ها را با استفاده از کدهای قیاسی کدگذاری کردیم. داده هایی که متناسب با کدهای قیاسی نبوده اند به کدهای القایی اختصاص داده شده و به عنوان مضامین مشخص شده در یک فرآیند تکراری [47] ذکر شده اند که در آن نویسنده اول در طول هفته با نویسندگان سوم و چهارم در طی چند ماه مورد بحث قرار گرفت. در این جلسات ، نویسندگان در مورد یادداشت های میدانی و موارد کدگذاری مبهم بحث کردند و همچنین موضوعاتی را برای انتخاب کدهای القایی در نظر گرفتند. در نتیجه ، سه موضوع پدیدار شد: زندگی دانشجویی و جابجایی ، هویت زراعت و عدم تنوع نژادی در دانشکده پزشکی.
سرانجام ، ما بخش های رمزگذاری شده را خلاصه کردیم ، به نقل قول ها اضافه کردیم و آنها را به صورت موضوعی ترتیب دادیم. نتیجه یک بررسی دقیق بود که به ما امکان می داد الگوهای برای پاسخ به زیرگروه های خود پیدا کنیم: چگونه شرکت کنندگان مدل های نقش را شناسایی می کنند ، چه کسانی الگوی نقش آنها در دانشکده پزشکی بودند و چرا این افراد الگوی نقش خود را داشتند؟ شرکت کنندگان بازخوردی در مورد نتایج نظرسنجی ارائه ندادند.
ما با 10 فارغ التحصیل Urim از یک دانشکده پزشکی در هلند مصاحبه کردیم تا در مورد الگوهای نقش خود در طول دانشکده پزشکی اطلاعات بیشتری کسب کنیم. نتایج تجزیه و تحلیل ما به سه موضوع تقسیم می شود (تعریف مدل نقش ، مدل های نقش شناسایی شده و قابلیت های مدل نقش).
سه عنصر متداول در تعریف یک الگوی نقش عبارتند از: مقایسه اجتماعی (فرایند یافتن شباهت ها بین یک شخص و الگوهای نقش آنها) ، تحسین (احترام به کسی) و تقلید (تمایل به کپی یا دستیابی به یک رفتار خاص ). یا مهارت ها)). در زیر یک نقل قول حاوی عناصر تحسین و تقلید آورده شده است.
دوم ، ما دریافتیم که همه شرکت کنندگان جنبه های ذهنی و پویا مدل سازی نقش را توصیف می کنند. این جنبه ها توصیف می کند که افراد یک مدل نقش ثابت ندارند ، اما افراد مختلف در زمان های مختلف مدل های مختلفی دارند. در زیر نقل قول یکی از شرکت کنندگان در مورد چگونگی تغییر مدل های نقش با رشد یک شخص توضیح داده شده است.
هیچ یک از فارغ التحصیلان نمی توانند بلافاصله به یک الگوی نقش فکر کنند. هنگام تجزیه و تحلیل پاسخ به سؤال "مدل های نقش شما چه کسانی هستند؟" ، ما سه دلیل پیدا کردیم که آنها در نامگذاری مدل های نقش مشکل داشتند. اولین دلیلی که بیشتر آنها می دهند این است که آنها هرگز به این فکر نکرده اند که الگوهای نقش آنها چه کسانی هستند.
دلیل دوم که شرکت کنندگان احساس کردند این بود که اصطلاح "الگوی نقش" با نحوه درک دیگران با آنها مطابقت ندارد. چندین فارغ التحصیل توضیح دادند که برچسب "مدل نقش" خیلی گسترده است و برای کسی صدق نمی کند زیرا هیچ کس کامل نیست.
"من فکر می کنم بسیار آمریکایی است ، بیشتر شبیه است ،" این همان چیزی است که من می خواهم باشم. من می خواهم بیل گیتس باشم ، می خواهم استیو جابز باشم. […] بنابراین ، صادقانه بگویم ، من واقعاً الگوی نقشی نداشتم که به همان اندازه مبهم باشد. »[R3].
"من به یاد می آورم که در دوره کارآموزی من چندین نفر بودند که می خواستم مانند آنها باشند ، اما این طور نبود: آنها الگوی نقش بودند" [R7].
دلیل سوم این است که شرکت کنندگان مدل سازی نقش را به عنوان یک فرایند ناخودآگاه توصیف کردند نه یک انتخاب آگاهانه یا آگاهانه که به راحتی می توانند در آن تأمل کنند.
"من فکر می کنم این چیزی است که شما با ناخودآگاه سر و کار دارید. اینگونه نیست ، "این الگوی نقش من است و این همان چیزی است که من می خواهم باشم" ، اما فکر می کنم ناخودآگاه شما تحت تأثیر سایر افراد موفق قرار بگیرید. نفوذ ". [R3].
شرکت کنندگان به طور قابل توجهی بیشتر از بحث در مورد مدل های نقش مثبت و به اشتراک گذاشتن نمونه هایی از پزشکان که قطعاً نمی خواهند باشند ، در مورد مدل های نقش منفی بحث می کردند.
پس از برخی تردید اولیه ، فارغ التحصیلان چندین نفر را نامگذاری کردند که می توانند در دانشکده پزشکی الگوی نقش باشند. ما آنها را به هفت دسته تقسیم کردیم ، همانطور که در شکل 2 نشان داده شده است. الگوی نقش فارغ التحصیلان UriM در طول دانشکده پزشکی.
بیشتر مدل های نقش مشخص شده افراد از زندگی شخصی فارغ التحصیلان هستند. برای تمایز این مدل های نقش از مدلهای نقش دانشکده پزشکی ، ما مدل های نقش را به دو دسته تقسیم کردیم: مدل های نقش در داخل دانشکده پزشکی (دانش آموزان ، دانشکده ها و متخصصان مراقبت های بهداشتی) و مدلهای نقش در خارج از دانشکده پزشکی (چهره های عمومی ، آشنایان ، خانواده و کارگران مراقبت های بهداشتی). افراد صنعت). والدین).
در همه موارد ، مدل های نقش فارغ التحصیل جذاب هستند زیرا آنها اهداف ، آرزوها ، هنجارها و ارزش های خود را منعکس می کنند. به عنوان مثال ، یکی از دانش آموزان پزشکی که ارزش بالایی را برای ایجاد زمان برای بیماران قرار داده است ، پزشک را به عنوان الگوی نقش خود معرفی کرد زیرا وی شاهد پزشک بود که برای بیماران خود وقت می گرفت.
تجزیه و تحلیل مدل های نقش فارغ التحصیلان نشان می دهد که آنها یک الگوی نقش جامع ندارند. در عوض ، آنها عناصر افراد مختلف را برای ایجاد مدل های شخصیت منحصر به فرد و فانتزی خود ترکیب می کنند. برخی از فارغ التحصیلان فقط با نامگذاری چند نفر به عنوان مدل نقش به این موضوع اشاره می کنند ، اما برخی از آنها آن را صریح توصیف می کنند ، همانطور که در نقل قول های زیر نشان داده شده است.
"من فکر می کنم در پایان روز ، مدل های نقش شما مانند موزائیک افراد مختلفی است که با آنها ملاقات می کنید" [R8].
"من فکر می کنم که در هر دوره ، در هر کارآموزی ، من با افرادی که از من حمایت می کردند آشنا شدم ، شما واقعاً در کاری که انجام می دهید خوب هستید ، شما یک پزشک عالی هستید یا افراد بزرگی هستید ، در غیر این صورت من واقعاً مثل کسی مثل شما یا شما خواهم بود آنقدر خوب با فیزیکی روبرو شده اند که نمی توانم نامش را نامگذاری کنم. " [R6].
"این طور نیست که شما یک الگوی نقش اصلی با نامی داشته باشید که هرگز فراموش نمی کنید ، بیشتر شبیه این است که پزشکان زیادی را می بینید و نوعی الگوی نقش کلی را برای خود ایجاد می کنید." [R3]
شرکت کنندگان اهمیت شباهت ها بین خود و الگوهای نقش خود را تشخیص دادند. در زیر نمونه ای از یک شرکت کننده است که موافقت کرده است که سطح مشخصی از شباهت بخش مهمی از مدل سازی نقش است.
ما چندین نمونه از شباهت ها را پیدا کردیم که فارغ التحصیلان مفید بودند ، مانند شباهت ها در جنس ، تجربیات زندگی ، هنجارها و ارزش ها ، اهداف و آرزوها و شخصیت.
"شما لازم نیست که از نظر جسمی شبیه به الگوی نقش خود باشید ، اما باید شخصیت مشابهی داشته باشید" [R2].
"من فکر می کنم مهم است که همان جنسیت مدل های نقش شما باشد - زنان بیش از مردان بر من تأثیر می گذارند" [R10].
فارغ التحصیلان خود قومیت مشترک را نوعی شباهت نمی دانند. وقتی در مورد مزایای اضافی به اشتراک گذاری یک پیشینه قومی مشترک سؤال شد ، شرکت کنندگان تمایلی و گریزان نبودند. آنها تأکید می کنند که هویت و مقایسه اجتماعی پایه های مهم تری نسبت به قومیت مشترک دارند.
"من فکر می کنم در سطح ناخودآگاه اگر شخصی با پیشینه مشابه داشته باشید ، کمک می کند:" مانند جذب مانند. " اگر همان تجربه را دارید ، مشترکات بیشتری دارید و به احتمال زیاد بزرگتر خواهید بود. حرف کسی را برای آن بگیرید یا مشتاق تر باشید. اما من فکر می کنم مهم نیست ، آنچه مهم است همان چیزی است که شما می خواهید در زندگی به دست آورید "[C3].
برخی از شرکت کنندگان ارزش افزوده داشتن یک الگوی نقش در همان قومیت را "نشان می دهند که ممکن است" یا "اعتماد به نفس" را توصیف کردند:
"اگر آنها یک کشور غیر غربی در مقایسه با کشورهای غربی باشند ، ممکن است متفاوت باشد ، زیرا نشان می دهد که این امکان وجود دارد." [R10]
زمان پست: نوامبر 03-2023